hepimizin
birer piyon oldugu hayat adi verilen olguda yerimiz nedir, kimiz biz? surekli
kendi kendimize sorar dururuz. evren kendi yerini bulup, bir hamam bocegi, bir
surungen, bir kus yada bir agacdan farkimiz olmadigini kavramak, kabullenmesi
oldukca zor bir durum. bizim hayat dedigimiz, kendi yarattigimiz ugrasilarimiz,
islerimiz, ailemiz, onem verip, yucelttiklerimiz; tanridan korkmak, para
kazanip, harcamak, aile kurmak, giyinmek, yemek yemek, spor yapmak, misafirlige
gitmek, insanlarla iletisim kurmaya calismak vs. vs. korkularimiz,
isteklerimiz, arzularimiz, dileklerimiz. yarattiklarimizin kolesi olarak
yasamaktan baska hicbirsey yapmiyoruz. hayvandan farkimiz, bize ilkokulda
ogretildigi gibi sadece dusunmek. bize verilmis en buyuk ceza dusunmek.
basimiza ne geldiyse dusunmek yuzunden geliyor. evrendeki siradan yaratiklariz.
kendi yarattiginin kolesi olan yaratiklar.oyun bitince sah da piyon da ayni
kutuya atilir; unuttugumuz tek sey bu.